Szkocję dzielimy na regiony zajmujące się produkcją whisky, której charakter związany jest z lokalizacją – położeniem, klimatem, ukształtowaniem terenu.
• Lowland
Umiejscowiony w południowej części lądowej Szkocji. Umowną granicę stanowi linia pomiędzy Dundee i Greenock. Najsłynniejsze gorzelnie na tym obszarze to Glenkinchie, Auchentoshan.
• Highland
Wraz z sąsiadującymi wyspami stanowi jeden z największych regionów produkcji whisky w Szkocji. Słynne gorzelnie to Dalwhinnie, Glengoyne, Deanston, czy Glenturret.
• Speyside
Teren położony wokół rzeki Spey, w północno-wschodniej Szkocji. Flagowymi gorzelniami w tym regionie jest Glenlivet, Macallan, Glenfiddich.
• Campbeltown
Niewielki region produkcji, na półwyspie Kintyre. Znajdują się tam dwa zakłady – Glen Scotia i Springbank.
• Islay
Region obejmujący wyspę Islay, która znajduje się na archipelagu Hebryd Wewnętrznych. Najlepsze destylarni na tym obszarze to Ardbeg, Bowmore, Bruichladdich, Caol Ila.
Początek szkockiej historii gorzelnictwa rozpoczyna się w XV wieku. W roku 1494 Friar John Cor wyprodukował pierwsze 1500 butelek bursztynowego trunku.
Wraz z rosnącą popularnością whisky, rosło również zainteresowanie
tematem parlamentu, który już w 1644 roku wprowadził pierwszy podatek na alkohol. Skutkiem tego była wzmożona nielegalna produkcja whisky na terenie całego kraju.
Z uwagi na bardzo licznie wytwarzaną nielegalną szkocką,
książę Gordon uchwalił ustawę o akcyzie, która weszła w życie w 1823 roku. Od tego momentu przemyt whisky stopniowo zaczął wymierać.
W roku 1831 Aeneas Coffey wynalazł urządzenie, które umożliwiało proces ciągłej destylacji, w efekcie czego powstała grain whisky, która miała łagodniejszy smak niż malt whisky.
W XIX wieku James Chivas, Tommy Dewar,
Johnnie Walker oraz James Buchanan wywieźli szkocką poza Szkocję – trafiła ona na rynki w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Indii, Niemiec, Wietnamu, a nawet Hongkongu czy RPA.
Podczas leżakowania whisky w beczce, część alkoholu wyparowuje – szacuje się, że jest to około 1,5-2% objętości beczki, w każdym roku dojrzewania.
W Szkocji ten proces nazywa się „The Angel's Share”, czyli w wolnym
tłumaczeniu - „danina/podatek dla aniołów”.
Szkocką nazywa się również „uisge beathe” (w języku gaelickim) co oznacza „wodę życia”.
Za najstarszą destylarnię w Szkocji uznaje się Glenturret Distillery
– jej historia sięga aż 1775 roku.
Pochodzące z jednej destylarni – ale niekoniecznie z jednej beczki. Do jej destylacji wykorzystuj się słód jęczmienny.
Powstają w wyniku połączenia co najmniej dwóch single maltów.
Pochodzi z jednej destylarni, a w procesie destylacji wykorzystuje się ziarna inne niż jęczmień (np. kukurydzę, pszenicę, żyto).