Auchentoshan umiejscowiona jest na obrzeżach miasta Clydebank w obszarze Dalmuir, w West Dumbartonshire, w regionie Lowland.
Zaledwie około 20 kilometrów dalej na wschód leży Glasgow, na zachód – jezioro Loch Lomond.
Sam zakład leży u podnóża wzgórz Old Killpatrick Hills, tuż nad rzeką Clyde, na terenie pamiętającego XVI wiek majątku Auchentoshan (dzielonego wielokrotnie na parcele, na jednej z nich stanęła Duntocher, gorzelnia
mylona z Auchentoshan).
Najbliższymi sąsiadkami Auchentoshan są gorzelnie: Loch Lomond, Glengoyne, Glasgow, Clydeside i zbożowa Strathclyde.
Auchentoshan ma pięknie brzmiącą nazwę.
Zaczerpnięta jest ona oczywiście z języka gaelickiego Achadh an Oisein, co tłumaczy się jako „Bóg Pola” lub „Narożnik/Róg Pola”.
Nieformalnie whisky z Auchentoshan
nazywa się także „Glasgow’s Malt Whisky” (gorzelnia leży blisko Glasgow) oraz „śniadaniową” (przez wzgląd na delikatnie słodki charakter).
Początki Auchentoshan są niejasne. Uważa się niekiedy, że powstała już w 1800 roku pod nazwą Duntocher, a założył ją handlarz zbożem John Bulloch.
Duntocher zarządzana była przez syna Bullocha, niestety, przeszła do
historii w 1822 roku. Przemianowana przezeń na Auchentoshan oficjalnie rozpoczęła swą działalność w 1823 roku.
Legalna produkcja odbywała się tu ponoć od 1817 roku. Oficjalna strona gorzelni podaje jednak rok 1823
jako datę założenia/legalnej licencji, a za jej twórcę uznaje inżyniera z Greenock – niejakiego Thorne’a. i tej wersji się trzymajmy.
Auchentoshan wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk.
W 1834 roku zakupili ją John Hart i Alexander Filshie i to prawdopodobnie oni, a nie syn Johna Bullocha, przemianowali ją na… Auchintoshan (tak tak).
W 1878 roku gorzelnia przeszła w ręce firmy C.H. Curtis & Co., zaś w latach 1900-1903 zarządzała nią Alex Ferguson & Co.
Tuż po niej zakład kupią browarnicy, gorzelnicy i handlarze winem John i George McLachlan z McLachlans
Ltd.
McLachlans Ltd. pozostanie właścicielem gorzelni aż do 1960 roku.
W międzyczasie, w dniach 13 i 14 marca 1941, podczas II Wojny Światowej, niemieckie samoloty zbombardowały okolice gorzelni (operacja. „Clydebank blitz”).
Zniszczeniu ulegną 3 magazyny oraz prawie milion litrów whisky.
Wznowienie produkcji nastąpi dopiero 3 lutego 1948 roku.
Po II Wojnie Światowej Auchentoshan nadal zmieniała właścicieli jak rękawiczki.
W 1960 roku pieczę nad gorzelnią przejęła J & R Tennent z browaru Wellpark w Glasgow, których wchłonęło Charringtons (1964).
Ci z kolei połączyli się w Bas Charringtons (1967).
Na koniec lat 60-tych XX wieku, w 1969 roku, zakład przejmie firma hotelarska Eadie Cairns Ltd. (za około 100 tysięcy funtów).
Eadie Cairns, choć zarządzała Auchentoshan stosunkowo krótko, bo do 1984 roku, przyczyniła się do stworzenia czegoś nowego w zakładzie.
Od samego początku, czyli od 1969 roku, dystrybuowała whisky słodową Auchentoshan
poprzez swe hotele i restauracje.
Pierwszy raz w historii gorzelnia produkowała single malt whisky.
Poza tym firma ta w latach 70-tych XX wieku zmodernizowała i unowocześniła destylarnię, np. w 1975 roku
alembiki poczęto ogrzewać parą.
W 1984 roku za 325 tysięcy funtów gorzelnię zakupi Stanley P. Morrison (Morrison Bowmore).
W 1994 roku Morrison Bowmore wchłonięty został przez giganta z Japonii – Suntory Holdings.
W 2014 roku nastąpiła
ostatnia zmiana właścicielska – Suntory Holdings po fuzji/zakupie Beam Inc. przekształciło się w Beam Suntory.
Zarządcą Auchentoshan do dziś pozostaje spółka zależna Beam Suntory – Morrison Bowmore Distillers.
Roczna produkcja w Auchentoshan to 2,15 miliona litrów destylatu. Całkiem nieźle, zważywszy, że całość produkcji przeznaczona jest do tworzenia wyłącznie nietorfowej słodowej whisky. Woda pochodzi z jeziora Loch Katrine, które znajdziemy wśród okolicznych
wzgórz Killpatrick.
Znajdziemy tu 1 kadź zacierną, 8 kadzi fermentacyjnych (4 ze stali nierdzewnej, 4 z sosny oregońskiej; fermentacja trwa 50-60 godzin) oraz 3 alembiki do potrójnej destylacji
(jedyna gorzelnia w Szkocji, która stosuje tylko taką destylację – przez to moc new make wynosi aż 81% ABV).
Do maturacji używa się beczek po bourbonie, sherry i różnych winach.
Przez wzgląd na 3-krotną destylację oraz użycie nietorfowego słodu Auchentoshan, zresztą słusznie, uchodzi za jedną z najłagodniejszych szkockich whisky.
Jest zawsze gładka, harmonijna, z akcentami słodyczy, cytrusów
i jasnych owoców, kwiatów oraz lekkiej nuty dębu.
Użycie beczek po sherry, czy innych winach potęguje tylko niezwykła gładkość i delikatność Auchentoshan wzbogacając ją o kolejne od-beczkowe akcenty.
Auchentoshan jako single malt wyraźnie ruszyła w świat w 1969 roku dzięki ówczesnemu właścicielowi, który dystrybuował ją do swych hoteli i restauracji.
Przez lata portfolio sukcesywnie się powiększało, a najnowszą
jego odsłonę zaprezentowano w 2019 roku.
Znajdziemy tam zarówno wersje NAS (no age statement), jak i z oznaczeniem wieku (12yo, 18yo, 21yo).
Jest też limitowana edycja stworzona przez światowych barmanów
– Bartender’s Malt. Co do niezależnego bottlingu – tutaj nieco trudniej, ale znaleźć jak najbardziej się da.
1 grudnia 2004 roku, kosztem ponad miliona funtów, zbudowano przy Auchentoshan tzw. visitors centre.
Znajdziemy tam oczywiście sklep, jak i szeroką ofertę wycieczek po gorzelni.
Od momentu otwarcia centrum
cieszy się coraz większą popularnością, a mając wystarczającą ilość gotówki można skorzystać z prywatnych, indywidualnie ustalanych wycieczek.